تقدير الهي

«قدر» «إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةِ الْقَدْرِ» (قدر/1) مقدار، اينكه مي‌گويند: استاندارد نيست يعني مقدار قندش، مقدار چربي‌اش به هم خورده است. مي‌فرمايد: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» (قدر/3) شب قدر از هزار ماه بهتر است، چون شب قدر يعني شب اندازه‌گيري، همه چيز حساب شده است. «كُلُّ شَيْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ» (رعد/8) همه چيز حساب و كتاب دارد. «إِنَّا كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ» (قمر/49) همه چيز فرمول دارد. «فَقَدَّرَهُ تَقْديراً» (فرقان/2) خداوند مي‌فرمايد: من آفرينش را استاندارد خلق كردم. «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلىَ الَّذِى خَلَقَ فَسَوَّى‏» (اعلي/1 و2) «سَوَّي» يعني ميزان! يعني استاندارد.

مثل سلول استخوان پا بايد طوري باشد كه بدن را تحمل كند. اشك چشم بايد طوري باشد كه چشم را حفظ كند. چون چشم از پي است. پي اگر با آب نمك قاطي نباشد، خراب مي‌شود. اين چشم را خدا در آب نمك خوابانده است. اشك ما شور است. به اندازه‌اي هم بايد توليد شود كه مرتب اشك نريزيم. آب دهان به اندازه توليد شود. وگرنه اگر زياد مي‌شد هركس يك سطل هم زير چانه‌اش بود. و اگر كم بود همه‌ي ما بايد يك شيلنگ كنار دهانمان باشد. چون كم مي‌آورديم. شما اسكناس مي‌شماري كم مي‌آوري، دستت را به يك رطوبت مي‌زني. روي پوست زانو يك مقدار پوست اضافه است؛ براي اينكه اگر زانو خواست خم شود، كم نيايد. در عوض زير زانو نيست. چون هيچ‌كس نمي‌خواهد پايش از آن طرف خم كند. تمام هستي روي فرمول است. احكام خدا روي فرمول است. استاندارد دارد.

اگر كسي انساني را بكشد، صد تا شتر جريمه‌اش است. عضوهايي هم كه دو تا است، اگر قطع كند آن هم صد تا. مثلاً دو تا چشم، دو تا گوش، دو تا دست، دو تا پا، دو تا كليه، به لب كه مي‌رسد، مي‌گويد: لب بالا چهل تا، لب پايين شصت تا. چرا؟ حضرت فرمود: لب بالا را كسي ببرد، مي‌تواني آب بخوري. فقط دندان‌هايت پيداست و زشت مي‌شوي. اما اگر كسي لب پايين را ببرد، هم دندان‌هايت پيداست و هم نمي‌تواني آب بخوري. هرچه مي‌خوري پايين مي‌ريزد. چون نقش لب پايين بيشتر است، ده تا شتر هم اضافه است. اينها استاندارد نيست؟ ما اكسيژن مي‌گيريم كربن مي‌دهيم. در عوض برگ درخت‌ها كربن مي‌گيرند و اكسيژن مي‌دهند. اگر همه اكسيژن بگيرند و كربن بدهند، خفه مي‌شويم. وزن آب، وزن چوب، وزن هر فلزي،  تمام هستي روي فرمول است. فقط يك موجود بي‌فرمول در زندگي كردن داريم اين هم اسمش انسان است.
الآن كشور داريم كه مثلاً براي رب گوجه مي‌گويد: استاندارد! اما لشگركشي به افغانستان كجايش استاندارد است؟ لشگركشي به عراق كجايش استاندارد است؟ حمايت از منافقين كجايش استاندارد است؟ صد هزار انسان را مي‌كشند استاندارد است؟ هم از طرفي مي‌گويند: روز جهاني استاندارد، رب گوجه‌ي ما استاندارد است. براي آرايش سَگَش خرج مي‌كند، كشتي داروي مسلمان‌هاي مظلوم غزه را مي‌زند. كجايش استاندارد است؟ وحشي‌ترين موجود، يعني انسان واقعاً از گرگ بدتر است اگر استاندارد و تربيت نشود. گرگ‌هاي دنيا چند تا پرونده جنايت دارند؟ و آدم‌هايي را داريم كه زياد پرونده جنايت و خونريزي دارند. يعني آدم‌هايي كه به اندازه‌ي همه‌ي گرگ‌‌هاي دنيا پرونده دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: