بيا اى رفته همچون ناسپاسان‏ * به راه باطل حق ناشناسان‏

بگو آخر كه كافر نعمتى چيست‏ * حرامت باد، اين بى حرمتى چيست‏

نمى‏شايد حق نعمت نهفتن‏ * شكايت چيست؟ بايد شكر گفتن‏

گرت از شكر باشد صد حكايت‏ * ز ترك شكر خود مى‏كن شكايت‏

ز بهر شكر اگر فرزند آدم‏ * به قدر هر يك از ذرّات عالم‏

زبانى بر كند همچون زبانه‏ * زبان شكر او باشد زمانه‏

در آن كوشش كند چندانكه خواهى‏ * نگويد ذرّه‏اى شكر الهى‏

تو را چون هم زبان دادند و هم گوش‏ * سخن بشنو مباش از شكر خاموش‏

به شكر دست و پا مى‏گو ثنايى‏ * به راه شكر مى‏زن دست و پايى‏

چو دارى چشم، چشم خود به راه دار * دلت دادند، دلها را نگه‏دار

به شكر ظاهر و باطن بپرداز * به ظاهر باطن خود را يكى ساز

چو كامت تلخ شد در شكر زن گام‏ * كز آنت چون شكر شيرين شود كام‏

كسى كو شكر گويد روز سختى‏ * رسد آخر به روز نيك بختى‏

وگر شاكر نباشد روز راحت‏ * از آن راحت بسى بيند جراحت‏

(هلالى جغتايى)

منبع : کتاب : تفسير و شرح صحيفه سجاديه جلد پنجم/ نوشته: حضرت آیت الله حسین انصاریان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: