با اینکه عصر ما از یک جهت عصر راحتی انسان است ساعات کار نسبت به گذشته کم شده، بارها از دوش انسان برداشته شده و بر دوش چرخهای عظیم کارخانجات افتاده، و حتی در درون خانه ها وسائل برقی کارهای مشکل و سنگین را بر عهده گرفته، خانه ها مدرن تر و مجهزتر، وسائل نقلیه بسیار مرتب و راحتر شده و سفرهائی که در سابق بسیار سخت بود را به صورت یک وسیله موثر تفریحی در آمده، و بالاخره انواع وسائل سرگرمیهای مطبوع و مدرن و سالم رنگ تازه ای به زندگی او بخشیده است
با این حال انتظار می رود انسان عصر ما در آرامش کامل فرو رود، و از سلامت کامل جسم و روح برخوردار باشد، ولی به روشنی می بینیم اضطراب و نگرانی، او را بیش از همیشه رنج می دهد.
بیماران روانی روزبروز بیشتر، خودکشی در حال گستردگی، و پناه بردن به مشروبات الکی و مواد مخدر در افزایش است. عامل اصلی این امر عمدتا احساس پوچی و بی هدف بودن زندگی، احساس نداشتن پناهگاه در مشکلات طاقت فرسا، تصویر وحشتناک از چهره مرگ، و بدبینی آزار دهنده و گاه ترس از آینده جهان، و آینده زندگی شخصی است. بدون شک ایمان به سرای دیگر، و زندگی جاویدان در آن عالم توام با آرامش و عدالت می تواند به این نگرانیها پایان دهد. پرفسور «یونگ» استاد معروف روانکاری که از دستیاران مشهور فروید است در یکی از سخنان خود می گوید: دوسوم بیمارانی که از سراسر جهان به من مراجعه کرده اند افراد با سواد و موفقی هستند که درد بزرگ یعنی پوچی و بی معنی بودن زندگی آنها را رنج می دهد، علت این است که بشر قرن بیستم به خاطر پیشرفت تکنولوژی و کوته نظری و تعصب، مذهب را از دست داده، و سرگشته در جستجوی روح خویش است، و تا مذهبی نیاید آسایش ندارد، چرا که بی مذهبی سبب بی معنی بودن و پوچی زندگی می شودبه قرآن باز می گردیم و از آن کمک می گیریم: در سوره یونس اشاره لطیفی به این معنی می بینیم، آنجا که می گوید: الا ان اولیاءالله لا خوف علیهم ولاهم یحزنون.... لهم البشری فی الحیاة الدنیا و فی الاخرة: «آگاه باشید اولیاء و دوستان خدا، نه ترسی (از آینده) دارند و نه غمی (از گذشته) .... آنها در زندگی دنیا و در آخرت شاد و مسرورند» (یونس/ 62 و 64). آری آنها کسانی هستند که به خدا دل بسته اند و به آن اقیانوس بزرگ جهان هستی پیوسته، و زندگی دنیا را گذرگاهی برای زندگی جاویدان جهان آخرت می دانند، و به این جهت نه احساس تنهائی دارند، و نه احساس پوچی در زندگی
نظرات شما عزیزان: