زيان‌كاران و معذّبان در آخرت:

1.‌كافران: هر كه جز اسلام، دينى ديگر جويد، هرگز از وى پذيرفته نشود و در آخرت از زيان*كاران است: «و‌مَن يَبتَغِ غَيرَ الإِسلـمِ دِيناً فلَن‌يُقبلَ مِنه و هو فِى الأَخِرةِ مِن الخسرِينَ.» (آل‌عمران/3، 85) كافران در دنيا و آخرت به سختى عذاب شده، ياورانى نخواهند داشت. (آل‌عمران/3،56) آيات فراوان ديگرى ازجمله نمل27/4و 5‌؛ مائده/5‌،5‌؛ رعد/13،33 و 34؛ آل‌عمران/3،21 و 22 و 176 نيز به همين نكته اشاره دارد؛ هم‌چنين قرآن به عذاب قوم عاد (فصلت/41،15 و 16)، فرعون (نازعات/79، 17 و 25) و يهود (مائده/5‌، 41) در آخرت اشاره كرده است. 2. مشركان*: كسانى كه براى خدا شريكانى قرار دادند، در زندگى دنيا و آخرت عذاب مى‌شوند:«و‌جَعلوا لِلّهِ شُرَكاءَ ... * لَهُم عَذابٌ فِى الحَيوةِ الدُّنيا و لَعذابُ الأَخِرةِ أَشقُّ.» (رعد/13،33 و‌34) 3. منافقان: خدا به مردان وزنان منافق و كافران، آتش جهنّم را وعده داده است و اعمال آنان رادر دنيا و آخرت تباه مى‌سازد: «وَعدَاللّهُ المُنـفِقينَ والمُنـفِقـتِ والكُفَّارَ...» (توبه/9، 68‌و‌69) نيز 41 مائده/5 و 74 توبه/9. 4. قاتلان پيامبران و عدالت‌خواهان: كسانى كه پيامبران و عدالت خواهان را به ناحق مى‌كُشند، اعمالشان در دنيا و آخرت، به هدر مى‌رود: «إِنَّ الَّذينَ ... و يَقتلونَ النَّبيِّينَ بِغيرِ حَقّ و يَقتُلونَ الَّذينَ يَأمُرونَ بِالقِسطِ مِنَ النَّاسِ فَبشِّرهُم بِعذاب أَليم * أُولـئِكَ الَّذينَ حَبِطَت أَعمـلُهُم فِى‌الدُّنيا والأَخِرةِ.» (آل‌عمران/3،21 و22) 5‌. محاربان و مفسدان در زمين: سزاى كسانى كه با خدا و پيامبر او مى‌جنگند و در زمين به فساد مى‌كوشند، عذابى بزرگ در آخرت است: «إِنَّما جَزؤُاْ الَّذينَ يُحارِبونَ اللّهَ و رَسولَهُ و يَسعونَ فِى الأَرضِ فَساداً ... و لَهُم فِى الأَخِرَةِ عَذابٌ عَظِيمٌ.» (مائده/5‌،33) 6‌. آزار دهندگان خدا و پيامبر: كسانى كه به خدا وپيامبر او آزار مى‌رسانند، بى‌ترديد، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابى خفّت‌آور آماده ساخته است:«إِنَّ الَّذينَ يُؤذونَ اللّهَ و رَسولَه لعَنهُمُ اللّه فِى الدُّنيَا والأَخِرةِ.» (احزاب/33،57) 7. مرتدان: مسلمانانى كه از دين خود برگشته، در حال كفر بميرند، كردارشان در دنيا و آخرت تباه مى‌شود و اهل آتشند: «و‌مَن يَرتدِد مِنكُم عَن دينِهِ فَيمُت و هُو كافِرٌ فَأُولـئِكَ حَبِطَت أَعمـلُهم فِى الدُّنيا و الأَخِرةِ و أُولـئِكَ أَصحـبُ النَّارِ هُم فيهَا خـلدونَ» (بقره/2،217) و نيزآيات 5 مائده/5‌؛ 74‌توبه‌/‌9؛ 106 و 109 نحل/16. 8‌. اشاعه دهندگان زشتى: كسانى كه دوست دارند در ميان مردم باايمان، زشتى‌ها شيوع يابد، براى آنان در دنيا و آخرت عذاب دردناكى است: «إِنَّ الَّذينَ يُحبّونَ أَن تَشيعَ الفـحِشةُ فِى الَّذينَ ءَامَنوا لَهُم عَذابٌ أَليمٌ فِى الدُّنيا و الأَخِرةِ.» (نور/24،19) 9. خريداران سِحر: هركس خريدار متاع سِحر باشد، در آخرت بهره‌اى ندارد: «و‌لقد عَلِموا لَمَن اشتره ما لَهُ فِى الأَخِرةِ من خَلـق.» (بقره/2،‌102) 10. تهمت‌زنندگان: كسانى كه به زنان پاك‌دامن و با ايمان نسبت زنا مى‌دهند، در دنيا و آخرت لعنت شده‌اند، و‌براى آن‌ها عذابى بزرگ خواهد بود: «إِنَّ الَّذينَ يَرمونَ المُحصَنـتِ الغـفلـتِ المُؤمنـتِ لُعِنوا فِى الدُّنيا و الأَخِرةِ و لَهُم عَذابٌ عَظيمٌ.» (نور/24،23) 11. دنياطلبان: كسانى كه زندگى دنيا و زيور آن را بخواهند ... در آخرت جز آتش برايشان نيست: «مَن كانَ يُريدُ الحَيوةَ الدُّنيا و زِينتَها ... * أُولـئِكَ الَّذينَ لَيسَ لَهُم فِى الأَخرةِ إِلاَّ النَّارُ» (هود/11،15 و 16) و كسى كه كشت اين دنيا رابخواهد، به او از آن مى‌دهيم و در آخرت او رانصيبى نيست. (شورى 42/20) نيزآيه 200 بقره/2. 12. بازدارندگان مردم از مساجد و ويران‌كنندگان آن: خداوند به چنين كسانى خوارى دنيا و عذاب آخرت را وعده داده است: «و‌مَن أَظلَمُ مِمَّن مَنعَ مَسـجدَ اللّهِ أَن يُذكَر فِيها اسمُهُ و سَعى فِى خَرابِها ... لَهُم فِى الدُّنيا خِزىٌ و لَهُم فِى الأَخِرةِ عَذابٌ عَظِيمٌ». (بقره/2،114) 13. پيمان‌شكنان: كسانى كه پيمان خدا و سوگندهاى خود را به‌بهاى‌ناچيز مى‌فروشند، آنان را در آخرت بهره‌اى نيست: «إِنَّ الَّذينَ يَشترونَ بِعهدِ اللّهِ و أَيمـنِهِم ثَمناً قَليلا أُولـئِكَ لاَخَلـقَ لَهُم فِى الأَخِرةِ.» (آل‌عمران/3،  77

منابع:

آموزش عقايد؛ احياء علوم الدين، غزالى؛ الامالى، طوسى؛ انسان از آغاز تا انجام؛ اوپانيشاد؛ بحارالانوار؛ به سوى جهان ابدى؛ بودا؛ پادشاهى خدا؛ پيام قرآن؛ تاريخ جامع اديان؛ التحقيق فى كلمات القرآن الكريم؛ التفسير الكبير؛ تفسير القرآن الكريم، ملاصدرا؛ تفسير موضوعى، جوادى آملى؛ تفسير نور الثقلين؛ جامع‌البيان عن تأويل آى القرآن؛ الجامع لأحكام القرآن، قرطبى؛ الحكمة المتعاليه، ملاصدرا؛ الذخيره؛ رسائل اخوان الصفا؛ شرح منظومه، سبزوارى؛ الشواهد الربوبيّه؛ شيعه در اسلام؛ عقل و اعتقاد دينى؛ علم اليقين؛ عوالى اللئالى؛ گنجينه‌اى از تلمود؛ مجمع‌البيان فى تفسيرالقرآن؛ مجموعه آثار، بازرگان؛ مجموعه آثار، مطهرى؛ المظاهرالالهيه؛ معارف قرآن؛ معاد از نگاه وحى و فلسفه؛ معاد از نظر روح و جسم؛ معادشناسى؛ المعجم المفهرس؛ مفاتيح الغيب؛ منتخبى از آثار حكماء؛ المنقذ؛ الميزان فى تفسير القرآن؛ نثر طوبى؛ نهج البلاغة.
على خراسانى

[1] لسان‌العرب، ج‌1، ص‌87‌، «اخر».
[2] شرح فصوص الحكم، ص‌45.
[3] رحمة‌من‌الرحمن، ج4، ص270؛ روح‌البيان، ج1، ص348؛ تفسير ملاصدرا، ج‌6‌، ص‌153.
[4] شرح اسماء اللّه الحسنى، ص‌128.
[5] شرح فصوص الحكم، ص‌45.
[6] البرهان، ج‌7، ص‌437.
[7] شرح فصوص الحكم، ص‌118.
[8] همان، ص‌390.
[9] شرح اسماء اللّه الحسنى، ص‌129؛ اسماء الحسنى، ص‌40.
[10] نهج البلاغه، خطبه 163، ص‌306.
[11] همان، خطبه 96، ص‌171.
[12] الكافى، ج‌1، ص‌115؛ البرهان، ج‌7، ص‌435.
[13] روح‌البيان، ج‌9، ص‌346.
[14] اسماءالحسنى، ص‌38.
[15] لوامع البينات، ص‌325‌ـ‌328.
[16] مفاهيم القرآن، ج‌6‌، ص‌128.
[17] نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: