روح القدس چيست ؟.

مفسران در باره روح القدس , تفسيرهاى گوناگونى دارند:1ـ برخى گفته اند منظور جبرئيل است , بنابراين معنى آيه فوق چنين خواهدبود ((خداوند عيسى را به وسيله جبرئيل كمك و تاييد كرد)).امـا جـبرئيل را روح القدس مى گويند به خاطر اين كه جنبه روحانيت درفرشتگان مساله روشنى اسـت و اطـلاق كلمه ((روح )) بر آنها كاملا صحيح است , واضافه كردن آن به ((القدس )) اشاره به پاكى و قداست فوق العاده اين فرشته است .2ـ بـعضى ديگر معتقدند ((روح القدس )) همان نيروى غيبى است كه عيسى (ع )را تاييد مى كرد, و با همان نيروى مرموز الهى مردگان را به فرمان خدا زنده مى نمود.(آيه 88)ـ اين آيه مى گويد: ((آنها در برابر دعوت انبيا ـيا دعوت توـ ازروى استهزا گفتند: دلهاى ما در غلاف است )) و ما از اين سخنان چيزى درك نمى كنيم (وقالوا قلوبنا غلف ).
آرى ! هـمـيـن طـور اسـت , ((خداوند آنها را به خاطر كفرشان لعنت كرده و ازرحمت خويش دور سـاخـتـه اسـت (بـه همين دليل چيزى درك نمى كنند) و كمترايمان مى آورند)) (بل لعنهم اللّه بكفرهم فقليلا ما يؤمنون ).آيه فوق بيانگر اين واقعيت است كه انسان بر اثر پيروى از هوسهاى سركش آن چنان از درگاه خدا رانده مى شود و بر قلب او پرده ها مى افتد كه حقيقت كمتر به آن راه مى يابد.

دلهاى بى خبر و مستور!.

يهود در مدينه در برابر تبليغات رسول اكرم (ص ) ايستادگى به خرج مى دادند,و از پذيرفتن دعوت او امـتـنـاع مـى ورزيـدنـد, هر زمانى بهانه اى براى شانه خالى كردن از زير بار دعوت پيامبر(ص ) مى تراشيدند كه در آيه فوق به يكى از سخنان آنها اشاره شده است .آنها مى گفتند دلهاى ما در حجاب و غلاف است و آنچه بر ما مى خوانى مانمى فهميم !.مسلما آنها اين گفته را از روى استهزا و سخريه مى گفتند, اما قرآن مى فرمايد: مطلب همان است كه آنها مى گويند, زيرا به واسطه كفر و نفاق دلهاى آنهادر حجابهايى از ظلمت و گناه و كفر قرار گرفته و خداوند آنها را از رحمت خود دورداشته است , و به همين دليل بسيار كم ايمان مى آورند.آيـه 89 و 90ـ شـان نـزول : از امـام صادق (ع ) ذيل اين دو آيه چنين نقل شده كه : يهود در كتابهاى خـويـش ديـده بودند هجرتگاه پيامبراسلام بين كوه ((عير)) و كوه ((احد)) (دو كوه در دو طرف مـديـنـه ) خـواهـد بـود, يهود از سرزمين خويش بيرون آمدند و در جستجوى سرزمين مهاجرت رسـول اكـرم (ص ) پـرداخـتند, در اين ميان به كوهى به نام ((حداد)) رسيدند, گفتند: ((حداد)) هـمـان ((احـد)) اسـت در همانجا متفرق شدند و هر گروهى در جايى مسكن گزيدند بعضى در سرزمين ((تيما)) و بعضى ديگردر ((فدك )) و عده اى در ((خيبر)).
آنان كه در ((تيما)) بودند ميل ديدار برادران خويش نمودند, در اين اثنا عربى عبور مى كرد مركبى را از او كرايه كردند, وى گفت من شما را از ميان كوه ((عير)) و((احد)) خواهم برد, به او گفتند: هنگامى كه بين اين دو كوه رسيدى مارا آگاه نما.
مرد عرب هنگامى كه به سرزمين مدينه رسيد اعلام كرد كه اينجا همان سرزمين است كه بين دو كـوه عـيـر و احد قرار گرفته است , سپس اشاره كرد و گفت اين عير است و آن هم احد, يهود از مـركـب پـيـاده شـدنـد و گفتند: ما به مقصودرسيديم ديگر احتياج به مركب تو نيست , و هر جا مى خواهى برو.آنـهـا در سـرزمين مدينه ماندند و اموال فراوانى كسب نمودند اين خبر به سلطانى به نام ((تبع )) رسـيد با آنها جنگيد, يهود در قلعه هاى خويش متحصن شدند,وى آنها را محاصره كرد و سپس به آنها امان داد, آنها به نزد سلطان آمدند تبع گفت :من اين سرزمين را پسنديده ام و در اين سرزمين خواهم ماند, در پاسخ وى گفتند:اين چنين نخواهد شد, زيرا اين سرزمين هجرتگاه پيامبرى است كه جز او كسى نمى تواند به عنوان رياست در اين سرزمين بماند.
تبع گفت : بنابراين , من از خاندان خويش كسانى را در اينجا قرار خواهم دادتا آن زمانى كه پيامبر موعود بيايد وى را يارى نمايند, لذا او دو قبيله معروف اوس وخزرج را در آن مكان ساكن نمود.
ايـن دو قبيله هنگامى كه جمعيت فراوانى پيدا كردند به اموال يهود تجاوزنمودند, يهوديان به آنها مى گفتند هنگامى كه محمد(ص ) مبعوث گردد شما را ازسرزمين ما بيرون خواهد كرد!.
هنگامى كه محمد(ص ) مبعوث شد, اوس و خزرج كه به نام انصار معروف شدند به او ايمان آوردند و يهود وى را انكار نمودند اين است معنى آيه ((وكانوا من قبل يستفتحون على الذين كفروا)).
تـفـسـيـر: خـود مـبـلـغ بـوده خـود كـافر شدند! يهود با عشق و علاقه مخصوصى براى ايمان به رسـولـخـدا(ص ) در سرزمين مدينه سكنى گزيده بودند و با بى صبرى درانتظار ظهورش بودند ((ولى هنگامى كه از طرف خداوند كتابى (قرآن ) به آنها رسيدكه موافق نشانه هايى بود كه يهود با خود داشتند با اين كه پيش از اين جريان خود رابه ظهور اين پيامبر(ص ) نويد مى دادند و با ظهور ايـن پـيامبر(ص ) اميد فتح بردشمنان داشتند آرى ! هنگامى كه اين كتاب و پيامبرى را كه از قبل شـنـاخـتـه بودند,نزدشان آمد نسبت به او كافر شدند)) (ولما جئهم كتاب من عنداللّه مصدق لما معهم وكانوا من قبل يستفتحون على الذين كفروا فلما جاهم ما عرفوا كفروا به ).
((لعنت خداوند بر كافران باد)) (فلعنة اللّه على الكافرين ).
آرى ! گـاه انـسـان عـاشقانه به دنبال حقيقتى مى دود, ولى هنگامى كه به آن رسيدو آن را مخالف منافع شخصى خود ديد بر اثر هوى پرستى به آن پشت پا مى زند.
(آيـه 90)ـ امـا در حقيقت يهود معامله زيان آورى انجام داده اند, لذا قرآن مى گويد: ((آنها دربرابر چه بهاى بدى خودرافروختند))؟ (بئس مااشتروا به انـفسهم ).
((آنـها به آنچه خداوند نازل كرده بود به خاطر حسد كافر شدند, و معترض بودند چرا خداوند آيات خـود را بر هر كس از بندگان خود بخواهد به فضل خويش نازل مى كند)) (ان يكفروا بم انـزل اللّه بغيا ان ينزل اللّه من فضله على من يش من عباده ).و در پايان آيه مى گويد: ((لذا شعله هاى خشم خداوند يكى پس از ديگرى آنها را فرو گرفت و براى كافران مجازات خواركننده اى است )) (فبؤا بغضب على غضب وللكافرين عذاب مهين ).(آيه 91) ـ.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: